Het is zo gaaf en zo leuk dat ik zeer regelmatig mijn camera meeneem naar een wedstrijd. Eerst omdat ik er geen bal van begreep en met een camera in de hand op die manier toch een hele leuke middag of avond kon hebben. Inmiddels snap ik het spelletje wel en nu weet ik veel beter wanneer ik wat moet fotograferen. De essentie van het spel. Zo is het echter met ieder onderwerp wat je gaat fotograferen. Wanneer je je onderwerp probeert te begrijpen of echt snapt kun je veel betere foto’s maken.

Mijn eerste avond rugby fotografie. Met dank aan Henk ga ik er voor het eerst heen. CA Brive een rugby club die op het hoogste niveau van Frankrijk speelt (Pro 14). Als je echter niets van rugby weet is dat niet een van de eerste dingen die je opvalt tijdens een wedstrijd. Ja, het is gaaf, leuk en ook heel erg gezellig ook al weten Fransen niet echt wat dat is, maar het was voor een onwetende Hollander als ik, meteen indrukwekkend.

Bovenstaand zie je mijn beste foto van die avond. Ik had maar één kans wat we stonden de gehele avond aan de verkeerde kant van het veld. De eerste helft speelde Brive van ons of en ze waren continu in de aanval en bouwden een goede voorsprong op. Maar dat spel en die aanvallen waren allemaal aan de andere kant van het veld. De tweede helft zou het beter worden want dan zouden ze onze kant opspelen. Helaas, helaas, Brive speelde opeens niet meer zo sterk en verdedigden alleen nog maar. En ja, dat was dus weer op de helft van het veld waar mijn objectief nu net een paar honderd millimeter te kort voor is. Eén keer kwam er nog een mooie aanval van Brive en zodoende heb ik nog de bovenstaande foto kunnen maken. Eén kans in tachtig minuten. Nou ja, hij was wel goed.

De eerste avond was nog met mijn Nikon D7000 en 70-200mm F/2.8 Na thuiskomst kwam ik erachter dat ik eigenlijk behoorlijk veel last had van back focus problemen. Veel van mijn foto’s waren wel scherp, maar de scherpte lag net telkens verkeerd. Net iets achtet het onderwerp. Het is op te lossen met de meeste Nikons, maar het was wel een interessante ontdekking.

De tweede keer dat ik naar een Rugby wedstrijd ging om te fotograferen was meteen de eerste keer met mijn Fuji X-Pro1 camera. Deze camera is qua continu auto focussen niet echt een ster. En al helemaal niet als het in burst modus moet. Meerder opnames snel achter elkaar. Het ging die avond dan ook behoorlijk vaak fout. De auto focus van de Fuji kon het niet bijbenen. Ik moest gaan schakelen naar statische situaties. Spelhervattingen zoals een line-out en scrums. Je weet dan nog steeds niet precies waar de bal gaat komen, maar je maakt meer kans omdat het wat makkelijker focussen is. Bij bovenstaande foto, heb ik de continu auto focus er afgehaald en overgestapt op single focus. Gegokt dat de speler die je hierboven ziet de bal zou gaan vangen en ik had mazzel. Van tevoren scherpstellen op één persoon. Het spelen lezen als het ware. Lastig als je het spel nog niet snapt, maar ik had het goed gezien.

De foto is gemaakt op 5000 ISO met een 1/400 e sec met een F/4.2 en in het vierkant, er is niet gecropt. Waarom vierkant? Nou dat vond ik leuk. Er zijn al zoveel mensen die sport fotograferen, dus ik wilde het iets anders maken dan dat de meesten het doen. De witte vlekken die je in de foto ziet is de stoom die van de spelers afkomt. Ook bij +5 Celsius zweten ze als otters.

Bij weer een andere wedstrijd is bovenstaande foto gemaakt. Je ziet hier een belangrijk moment van het spel. De bal komt uit de rug ( engelse term voor een spel situatie)en als het goed gespeeld wordt kan het team, CA Brive in dit geval een mooie aanval opbouwen en misschien gaan scoren via een try die 5 punten oplevert. De bal mag altijd alleen maar naar achteren geworpen worden. Met de bal in de hand mag je wel naar voren lopen of nog liever rennen.

Deze avond koos ik voor een iets normalere aanpak. Gewone kleuren en gewone, maar wel goede belichtingen. Zo natuur getrouw mogelijk nog steeds op zoek naar wat werkt wel en wat werkt niet met Rugby fotografie. Prima foto’s die avond gemaakt, daar ik ook weer een trucje had ontdekt om deze lastig te fotograferen sport iets beter en vooral sneller scherp te kunnen stellen. Begrijp goed dat rugby fotograferen ook voor mij één groot avontuur is. Ik ben nooit sportfotograaf geweest. Met uitzondering van een periode boks fotografie, maar dat is iets heel anders. Bij boksen zijn er maar twee personen en bij rugby lopen er inclusief scheidsrechter er 31 in het veld. De bal zit bijna altijd achter iemand die net op het moment van afdrukken door je beeld heen komt rennen. Heel irritant voor de foto, maar vanuit het rugby spel wel bekeken, logisch. De essentie van rugby is wel dat waar de bal is ook minimaal 10-15 man over elkaar liggen. Of tegen elkaar aan hun testosteron eruit proberen te drukken. Wat dat betreft is voetbal een stuk eenvoudiger. Spelers lopen meer uit elkaar en spelen elkaar de bal aan over veel grotere afstanden. Dit is ongeveer wel meteen het enige voordeel van voetbal.

Weer een overzichtelijke foto van een sport die in eerste instantie wanordelijk oogt, maar het zeker niet is. Nog steeds op zoek naar andere foto’s dan de meesten ze maken. Met mijn Fuji kan ik ook 16:9 verhouding foto’s schieten. Dit werkt best goed voor de sport. Zeker daar mijn 55-200 mm objectief eigenlijk net even tekort is voor sport fotografie. Bovenstaande foto vond ik best okay, alleen balen dat de voeten van de spelers er niet op staan. Niet goed gekeken. Toch vind ik hem wel mooi. Iets harder geschoten qua contrast dan normaal en met iets minder kleurverzadiging. Het publiek op de achtergrond moet weergeven dat er met spanning en aandacht wordt gekeken. Op de voeten van de spelers na is dit eigenlijk best wel een lekker sportfoto. Een foto met een plusje. Alleen die voeten! Balen.

En nu een foto waarover ik nog steeds het meest tevreden ben. Als één van de sterspelers van Brive een try scoort, iets wat hij normaal nooit doet omdat het niet bij zijn functie hoort in het team en je hebt dat moment…. dan heb je staan opletten. Er zit een door mij gecreëerde sfeer in de foto die ik mooi vind. Alsof het een wedstrijd van vele jaren geleden is. Een foto met iets extra’s.

Tijdens de wedstrijden hou ik ook altijd wel een beetje in de gaten wat de officiële sportfotografen doen. Geen van hen had deze foto. Ze lopen de hele avond als een steel uitgehongerde hyena’s heen en weer maar zitten allemaal aan de verkeerde kant van het veld toen het bovenstaand plaats vond. Dat is dan extra leuk. Zeker omdat deze punten gescoord moesten worden om te winnen.

Eén van mijn collega’s. Nou, nee hoor. Hij zit daar om zijn geld te verdienen en ik sta er voor de lol. En hoewel ik niet pretendeer een sportfotograaf te zijn, kan ik wel wekelijks zien dat mijn foto’s veel en veel beter zijn. In de krant, Facebook,, website van CA Brive. Ik kom ze overal tegen. Hier maak ik voor de gein een foto van één van de altijd aanwezige fotografen. Hij voelt zich betrapt. Mag, hoeft niet. Ik had al heel lang geleden gezien dat hij nooit zijn histogrammen controleert. Hij kijkt op zijn Canon zelfs niet eens op het hoge lichten scherm om de witte shirts van Brive wel doortekend zijn. Jammer en zonde. Als je het doet, doe het dan goed.

Het moment! Een hele belangrijke score. Recht voor mijn neus. Dus met mijn iets te korte objectief kon ik er toch bij. Deze foto klopt helemaal, technisch bekeken. Kleuren zijn goed, belichting is perfect. Ik heb ook de foto’s gezien van de fotograaf hierboven. Het zou verboden moeten worden. Witte shirts zijn lichtblauw (verkeerde witbalans). Zwarten zitten niet in de foto en de witte shirts zijn uitgebeten. Kortom veel te licht belicht. Hoe is het toch mogelijk? Helaas kan en mag ik de foto’s van de sportfotograaf ter vergelijk hier niet laten zien in verband met copyrights. Jammer. Je zou begrijpen en meteen zien wat ik bedoel. Ik popel om die man eens les te gaan geven. In ruil voor een perskaart voor een heel seizoen om ook eindelijk eens op het veld te mogen rond marcheren met mijn camera.

En nog één laatste foto van afgelopen weekend. Inmiddels is het wel anderhalf jaar later vergeleken met de eerste foto. Ik snap het spel nu en beter de momenten te herkennen. Erg belangrijk als je goede foto’s wenst te maken. Ook bovenstaand try was weer het moment van de wedstrijd! Tegen een in potentie sterkere tegenstander winnen, dan is ieder punt belangrijk. En dit was hem.

Nog niet tevreden over mijn zwarten, iets te zwart en de kleuren hadden één standje minder verzadigd moeten zijn. Nabewerken doe ik niet en dat vertik ik. Hij is niet niet helemaal top en af en dat mag je dan ook gewoon zien. De belichting is uiteraard wel goed. Maar ja, ik was net bezig met instellingen voor in de schaduw. Ik wilde kijken en proberen hoe ik ook in de schaduw van de tribune gave foto’s kon maken. Daar is het licht en de kleuren heel anders. Toen kwam ineens de alles beslissende aanval. Zo snel kon ik niet meer alles omzetten qua instellingen. Vandaar de iets te hoge kleurverzadiging. Ik had het kunnen weten…maar ja, ik heb hem wel weer.

Je hebt vele stijlen en foto’s voorbij zien komen. Ook rugby kun je op vele verschillende manieren fotograferen.

Ga eens naar een rugby wedstrijd en ga er eens fotograferen. Het is echt heel erg leuk en gezellig. Ongeacht in welk land je rugby gaat kijken. Gezinnen, kinderen, supporters van beide teams, alles loopt dwars door elkaar heen en het is altijd gezellig. Neem je camera mee en ga er lekker oefenen. Het is moeilijk, ik waarschuw je. Maar als je een mooie foto hebt is dat wel extra kicken.